top of page
Foto van schrijverGabrielle As

Niet het doel is de weg, maar de weg is het doel: lessen van een wandelvakantie voor je loopbaan

Na een heerlijke vakantie in het prachtige heuvellandschap van Limburg ben ik vandaag weer vol energie begonnen. Vakantie is voor mij altijd het uitgelezen moment om te mijmeren en te filosoferen. Over waar ik nu allemaal mee bezig ben en of ik nog wel op de goede weg zit. Heerlijk vind ik dat. Even uit-tunen en bezinnen. Het heuvellandschap van Limburg is daar dan ook uitstekend geschikt voor! Zeker als je te voet op pad gaat. Op de hoek van elke weg vind je namelijk wel een vredig kapelletje, een mariabeeld of een prachtig uitzicht waar je wel even voor moet stoppen, om een foto te maken of gewoon te genieten van wat je ziet.

Ook heb je geen gedoe met coronatesten en QR codes om er te komen (ik kan het iedereen aanraden.) Mijn wandelingen tijdens deze vakantie gaven mij dan ook de inspiratie om deze blog te schrijven. Over wat je onderweg tegenkomt, vooral wandelend, en welke les of metafoor ik daar in zie voor mijn eigen loopbaan op dit moment. Ik hoop dat jij er ook inspiratie uit haalt voor je eigen loopbaan. Of je nu van wandelen houdt of niet. Voorzien van wat zelfgenomen kiekjes van het prachtige Limburgse landschap, voor de liefhebber!


Kapelletje langs de weg in Thorn

Over je weg vinden en ‘gewoon beginnen’

In de polder en op de Veluwe loop ik in de weekenden vaak klompenpaden. Dat zijn echt routes voor mensen zoals ik die absoluut geen richtingsgevoel hebben en wel van gemak houden. Voor de drukke randstedelingen dus. De routes zijn namelijk onderweg uitstekend aangegeven met paaltjes en als je een bordje mist dan kun je met behulp van de app de weg eenvoudig terugvinden. Kind kan de was doen. Je hebt ze van 3 tot wel 27 km. Je komt altijd weer uit op het beginpunt, dus geen gedoe. Geweldige uitvinding! Bovendien gaan de routes meestal dwars door de natuur, dus ook geen saai asfalt en altijd bijzondere plekjes.


In Limburg kennen ze geen klompenpaden, dus moesten wij met knooppuntenroutes en beschreven routes aan de gang. Of gewoon ‘je neus achterna’, zoals mijn vader altijd zei. Dat vraagt soms om wat meer voorbereiding, maar ook om loslaten. Want wat doe je als je de juiste route voor je geplande wandeling niet kunt vinden? Ga je dan gefrustreerd op zoek naar de juiste afslag, terwijl je helemaal niet meer van de omgeving geniet? Of laat je het los en zie je wel waar je uitkomt? En maak je er gewoon het beste van?


Pas geleden ben ik gestart als zelfstandig ondernemer. Het ondernemen is helemaal nieuw voor mij. Ik ben pas net op weg en kom onderweg blokkades tegen, of dingen die ik denk nog niet te kunnen. Je kunt er gemakkelijk de weg van kwijt raken. Gefrustreerd worden en blijven zoeken naar ‘de juiste weg’. Maar wat is de juiste weg? Is die er eigenlijk wel? Of is elke weg die je besluit te nemen, de juiste? Gaat het om “het doel” bereiken, of om de weg ernaar toe? Het wandelen leert mij, dat je het beste maar gewoon kunt beginnen en er onderweg het beste van kunt maken. Dan geniet je het meest, heb je het meeste plezier, en je komt altijd wel ergens uit. Bovendien kun je altijd een olifantenpaadje nemen om toch een stukje af te snijden, of een stukje teruglopen, als het niet gaat zoals je dacht….





Sta open voor wat op je pad komt

Het fijne aan wandelen vind ik dat je veel meer ziet dan als je diezelfde afstand op wielen zou afleggen. Het verschijnt gewoon allemaal voor je neus, je hoeft er niets voor te doen. Alleen je ene been voor de ander zetten. Een mooi uitzicht, een eekhoorntje of konijntje dat wegspringt, een paard dat graag geaaid wil worden, een grote eik van wel honderden jaren oud, een bankje met een mooie spreuk erop, een bijzonder gebouw of een prachtig huis waar je wel zou willen wonen. Maar behalve natuur, dieren en gebouwen, kom je ook vaak mensen tegen die je iets te vertellen hebben. Dat leidt soms tot leuke gesprekken onderweg. Dat hoor en lees ik nóg meer van mensen die alleen wandelen. Ik wandel altijd samen met mijn partner Hans, maar ik kan je vertellen dat wij samen ook leukere, langere en diepgaandere gesprekken hebben tijdens het wandelen dan thuis op de bank of bij het avondeten ;-).


Sta open voor wat op je pad komt: als ik dat betrek op mijn eigen loopbaan, klopt dat als een bus. Als je alleen maar hard werkt, heb je soms oogkleppen op. De écht bijzondere kansen of momenten in mijn loopbaan heb ik vooral gekregen door open te staan voor wat zich aandient en er dan ook vol voor te gaan. Dat betekent niet dat je met de winden meewaait. Kansen dienen zich namelijk niet zomaar aan. Kansen die je krijgt aangeboden, zijn bijna altijd de vruchten die je plukt van werk wat je eerder hebt verricht. Denk bijvoorbeeld aan die leuke baan die je krijgt aangeboden via je eigen netwerk, of dat project waar jij voor wordt gevraagd omdat je die vorige klus zo goed hebt gedaan. Je krijgt kansen niet voor niets. Dat betekent overigens niet dat iedere kans die je krijgt aangeboden altijd maar moet aangrijpen: je hebt altijd een keuze.



Er zijn meerdere wegen die leiden naar Rome

Je kunt een heel mooi uitgewerkt plan hebben, maar in de praktijk loopt het soms helemaal anders. Er daar moet je dan op anticiperen. Echt succesvolle mensen zijn naar mijn mening dan ook niet de mensen met een topfunctie die altijd de wind in de rug hebben, maar de mensen die ondanks tegenslagen overal het beste van weten te maken. Dat kan net zo goed de bakker op de hoek zijn. Die vind ik écht inspirerend en authentiek. Daarom probeer ik zelf in wat ik deel op social media en in artikelen, ook zo eerlijk mogelijk te zijn. Bovendien; als je een doel heel makkelijk kunt bereiken, is het zo bijzonder niet, toch? Juist het anticiperen op tegenslagen en weer een nieuwe weg vinden, maakt het de moeite waard.

Tijdens mijn wandelvakantie kreeg ik na dag 2 ontzettend last van mijn knie. Dat is flink balen, want ik had graag elke dag lange afstanden willen wandelen. Dat ging even niet meer. Korte stukjes ging nog wel, maar na 10 km begon mijn knie ontzettend te protesteren. Wat doe je dan? Nou even gebaald heb ik zeker wel. Gelukkig heb ik Hans aka mr. Positivo, waarbij het glas altijd halfvol is. “Moppie, we gaan onze vakantie er niet door laten verzieken, we maken er het beste van”, zegt hij dan. Zo gezegd zo gedaan.


“Steeds meer jezelf worden”

Onderweg in Limburg kun je er niet om heen: kloosters. Bestaan die nog? Jazeker. En er leven zelfs nog zusters en monniken in kloosters, al nemen die in aantallen wel heel snel af. Vanwege mijn knie besloten wij een dag het stadje Steyl te bezoeken, dat bekend staat als “het kloosterdorp”. Een heel bijzonder stadje met een mooie geschiedenis. Ik raakte geïntrigeerd door wat ik zag, maar was ook nieuwsgierig: wat beweegt mensen in hemelsnaam om in afzondering te leven en het klooster in te gaan in 2021? Ik ging op internet eens op onderzoek uit en stuitte op de podcast “kloosterleven”, waarin zusters en monniken vertellen. Ik hoorde bijzondere verhalen. Hans-Peter, die nu begin 30 is, vertelt over de zin van het bestaan: “een schaap doet niks anders dan zijn hele leven zijn best doen steeds meer schaap te worden, en een tulp doet niets anders dan zijn hele leven meer tulp te worden. Dus onze opdracht als mens is in ons hele leven steeds meer mens te worden, en niet zomaar mens, maar steeds meer onszelf. Dus in mijn geval steeds meer Hans-Peter.” Steeds meer jezelf worden: wat prachtig gezegd!



Niet het doel is de weg, maar de weg is het doel

Je roeping vinden, je carrièredoelen bereiken, je ambities waarmaken: het maakt het allemaal zo zwaar. Want wát ga je dan doen als je het allemaal bereikt hebt? Ga je dan met pensioen en helemaal niks meer doen? De les die ik door mijn wandelvakantie geleerd heb is: begin gewoon. Probeer iets. Stuur bij als dat moet. Geniet onderweg. Het doel is om steeds meer jezelf te worden. Dat maakt dat de weg ernaar toe eigenlijk het échte doel is. Ik vind het wel een lekker idee eigenlijk. Het maakt het allemaal gelijk minder zwaar.


Ik ben niet de eerste die deze wijsheid bedacht heeft hoor, na even te googelen zag ik dat er vele beroemde quotes zijn die eigenlijk hetzelfde zeggen. Kijk maar:

'De weg zelf is je bestemming.' – Confusius
'Let als je naar een doel reist goed op de weg, want de weg verrijkt ons terwijl we hem bewandelen' – Paul Coelho
'Er is geen weg naar geluk, geluk is de weg' – Dalai Lama
'Wat heeft een mens eraan de hele wereld te winnen als hij er het leven bij inschiet?' – Bijbel, Matteüs 16:26

Zet dit jou aan het denken over jouw eigen loopbaan? Twijfel je bijvoorbeeld wel eens over of je het werk wat je doet nog wel leuk vindt of wil je compleet iets anders maar weet je niet waar te beginnen? En wil je graag eens met een professional hierover in gesprek? Dan heb ik iets leuks voor jou: in de week 13 - 17 september is het 'de week van de loopbaan' en geef ik gratis coachsessies weg! Geen intakegesprekken, maar echt volwaardige coachsessies. Meer informatie volgt zéér binnenkort! Wil jij niet wachten en je hier nu alvast voor aanmelden? Dat kan, stuur dan een mailtje naar: gabrielle@werkfulness.nl met je contactgegevens en ik neem z.s.m. contact met je op!


PS. Deel dit vooral met je vrienden en familie als je denkt dat zij hier interesse in hebben :-)

225 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page